ไปซีเลอ ไปอยู่ซีเลอ น้องถ่าอยู่เด้อ
เป็นเผออีหยังน้ออ้าย บุญธาตุเรณูอ้ายเคยเคียงคู่กับสาวภูไท
คำเว้าเป็นมั่นเป็นหมาย ต่อหน้าธาตุใหญ่องค์สีชมพู
วิงวอนพระธาตุเรณู ลูกน้ำตาขู่ ผู้บ่าวบ่มา
เหิงเหิงแล้ว กะจักไปหลี้อยู่ไส
มาฝากฮอยไว้ให้สาวภูไทรำพัน
ฮอดเดือนสี่ สิบเอ็ดค่ำมื้อนัดกัน
น้องมาบ่ทันหรืออ้ายนั้นเมือก่อน
คำก่ำก้อนเจ้าผู้จรจากลา
คิดฮอดแท้หนามื้อสักการ์เรณู
มือถือธูปเทียนเวียนไหว้มาลัยคู่
ให้ฮักยั้งยืนอยู่ ชั่วกาลตลอดไป
โอ๊ยน้อชาย น้อชาย หมายใจน้องคองคอยหวั่งหวั่ง
หมายใจตั้งคองคอยหวั่งหวั่ง สิจีรังอยู่บ้อ ล่ะน้ออ้ายฮักเฮา
น้องนั่งเศร้าดอกเอ้าอั่งทั้งใจ มือถือพวงมาลัยกะหล่นลงกองพื้น
แฮงสิบืนแต่กะบือบ่ได้ แนวฮักแตกสลายขาดสิ้นจนหมุ่น
ย้อนว่าบุญน้องน้อยได้คอยอ้ายบ่หวน ไผสิซ้วนแฮงหย่างทางใจ
เบิ๊ดแล้วน้อความหมายสาวภูไทจนเก้อ
โอเด้ ละบ่าวผู้แฟนนาง
ชายเอ๋ย เพิ่นว่าคาดสิได้ คือนกเจ่าบินมาหา
คาดว่าบุญนำพา กะส่างมาให้ตำต้อง
คาดบ่ครองเคียงซ้อน นอนนำกันกะผันจ่อง
แม่นสิเนาท์อยู่ห้อง สองคนแล้วกะแส่วหนี
อ้ายผู้หนีไกลน้อง เวรใจ่จองให้จำหนี
แนวเคยมีความฮัก แม่เวรผัดมาจ้อง วาสิครองใจแน่
เวรผัดแปลไปแนวใหม่ เลยบ่มีเที่ยงแท้
เลยบ่มีเที่ยงแท้ ใจอ้ายบ่แน่นอน ละเบ๋อ เจ้าเอย
บ่เคย สิเสียใจคักป่านนี้
แนวว่าตั้งแต่กี้อ้ายว่าฮักเหลือหลาย
เรณูนครสะออนฮีตภูไท
อ้ายอยากได้คนไคร ไปเป็นใภ้อิปู่
ชาตได้คู่ กะได้คู่ส่ำนี้
ปานใดเดน้องนี้ สิได้เคียงอ้ายอีกน้อ
มาถิ่มน้องถ่า คักแท้หวาอีพ่อ
ส่างกล้าสาบานน้อ ต่อหน้าพระเจ้าองค์แสน
แป่นแว่นละใจละแปนละปานเดิ่น
ใจแปนหนอละพอปานเดิ่น ใจเขินคือทางขาดท่อง
หัวใจนางล่องคือสายแม่น้ำ ล่องลอยกะล่องลอยลอยไป
ล่องลอยลอยไป กะไหลไปล่องล่อง
ฮักเฮาทั้งสองบุญบ่ยู้ ใจสาวเรณูนครพ่าย นครพ่าย